Zamiokulkas – jak wygląda? Uprawa i pielęgnacja
Zamiokulkas jest dekoracyjną rośliną o atrakcyjnych, ciemnozielonych liściach. Dobrze znosi niedobór wody i preferuje stanowiska półcieniste. Nadmierne podlewanie rośliny i zbyt silne oświetlenie prowadzi do powstawania przebarwień na ozdobnych liściach.
Zamiokulkas jest rośliną cenioną za niewielkie wymagania uprawowe i pielęgnacyjne. Za jego dekoracyjnością przemawiają eliptyczne lub jajowate i błyszczące liście. Roślina ta posiada zdolność do zatrzymywania wody, dzięki czemu nie wymaga częstego podlewania.
Zamiokulkas – co to za roślina?
Zamiokulkas zaliczany jest rodziny obrazkowatych, podobnie jak filodendron. W warunkach naturalnych roślina ta jest byliną występującą głównie w Tanzanii i na wyspie Zanzibar, gdzie rośnie tam na suchym i kamienistym podłożu, w cieniu wyższych drzew. Zamiokulkas jest rośliną przeznaczoną do wnętrz. Posiada ciemnozielone, błyszczące, mięsiste i niezwykle dekoracyjne liście o eliptycznym lub jajowatym kształcie. Liście zamiokulkasa cechują się lekko zaostrzonym wierzchołkiem. Ułożone są naprzemianlegle na grubych pędach, które wyrastają z mięsistych i zielonych bulw o okrągłym przekroju.
Zamiokulkas – wymagania uprawowe
Zamiokulkas nazywany jest potocznie żelazną rośliną, gdyż odznacza się niewielkimi wymaganiami uprawowymi i pielęgnacyjnymi. Preferuje glebę o lekko kwaśnym odczynie oraz stanowiska półcieniste. Zamiokulkas dobrze rośnie nawet w cieniu, umieszczony w głębi pokoju. Zbyt silna ekspozycja na słońce sprzyja powstawaniu nieestetycznych brązowych plam na ozdobnych liściach rośliny. W przypadku jednostronnego oświetlenia w pomieszczeniu wskazane jest raz na jakiś czas obracanie doniczki z rośliną, gdyż zamiokulkas ma tendencję do wyginania się w kierunku światła. Zamiokulkas najlepiej rośnie w temperaturze pokojowej wynoszącej 22-25°C. Minimalna temperatura uprawy to 10°C, jednak może ją znieść jedynie przez krótki czas.
Zamiokulkas – pielęgnacja
Zamiokulkas nie wymaga czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych. Odznacza się wysoką zdolnością gromadzenia wody, dlatego jest doskonałą rośliną dla osób zabieganych. Zamiokulkas dobrze znosi nawet trzymiesięczny niedobór wody, zachowując przy tym atrakcyjny wygląd. Roślinie nie służy zbyt częste podlewanie prowadzące do przebarwienia liści i brązowienia kłączy. Żółknięcie i opadanie dolnych liści na starszych pędach jest charakterystyczną cechą świadczącą o starzeniu się rośliny. Stare pędy powinno się wycinać, gdyż ich miejsce zajmą nowe. Młode rośliny należy przesadzać raz w roku, najlepiej w marcu lub w kwietniu, natomiast starsze – co 2-3 lata. Ze względu na niewielkie wymagania pokarmowe, zamiokulkasa wystarczy nawozić raz w miesiącu w okresie od kwietnia do września, za pomocą nawozu do roślin zielonych.
Czytaj także: Kwiaty doniczkowe do mieszkania – inspiracje